Do najważniejszych tematów mounierowskiego personalizmu należy wolność osoby. Wolność ta nie jest – dla Mouniera – wolnością nieograniczoną, absolutną, którą przypisują człowiekowi egzystencjaliści. Nie sprowadza się także do wolności wyboru, choć zakłada, że wolny jest ten, kto może przyrzec i zdradzić. Polega nie na samej możności wyboru, lecz na wyborze trafnym, zgodnym z ruchem ku personalizacji.
„Nasza wolność – pisze Mounier – jest wolnością osoby usytuowanej, jest ona także wolnością osoby podlegającej wartościowaniu. Nie jestem wolny wyłącznie przez fakt mojej spontaniczności, stają się wolny, jeśli skłaniam tą spontaniczność w kierunku wyzwolenia, czyli personalizacji świata i siebie samego.” Usytuowanie, zakorzenienie osoby w świecie sprawia, że wolność jej jest „wolnością uwarunkowaną”, zależną w pewnym sensie od warunków miejsca i czasu. Natomiast możliwość wartościowania osoby, mierzenie jej wysiłków w kierunku wyzwolenia, czyli personalizacji, zakłada istnienie obiektywnej skali wartości. Te dwa problemy wydają sią centralnymi problemami mounierowskiej filozofii wolności.
Leave a reply